Αισθητική Οδοντιατρική

Η λεύκανση πραγματοποιείται με στόχο τη μεταβολή του χρώματος ενός ή περισσότερων δοντιών, σε πιο ανοιχτό τόνο. Οι συνηθέστερες ουσίες που χρησιμοποιούνται σαν λευκαντικοί παράγοντες είναι το υπεροξείδιο του υδρογόνου και το υπεροξείδιο του καρβαμιδίου. Η λεύκανση μπορεί να γίνει με 3 διαφορετικούς τρόπους:

• Λεύκανση στο ιατρείο. Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιεί λευκαντικούς παράγοντες σε μεγαλύτερη σύσταση, οι οποίοι ενεργοποιούνται μέσω φωτός ή θερμότητας. Όλη η διαδικασία πραγματοποιείται στο ιατρείο, υπό την άμεση επίβλεψη του οδοντιάτρου. Αν και τα αποτελέσματα μπορούν να ποικίλουν, συνήθως παρατηρείται άμεση και αισθητή διαφορά σε σχέση με την αρχική κατάσταση. Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να χρειαστούν επιπλέον συνεδρίες.
• Λεύκανση με χρήση ενδοστοματικών ναρθήκων ή λεύκανση στο σπίτι. Αυτή η μέθοδος λεύκανσης χρησιμοποιεί πιο ήπιους λευκαντικούς παράγοντες , που τοποθετούνται σε εξατομικευμένο νάρθηκα, γνωστό και ως “μασελάκι”, ο οποίος φοριέται για 3 έως 8 ώρες, κάθε νύχτα, για 2 εβδομάδες. Ο οδοντίατρος παρακολουθεί την πρόοδο της  θεραπείας σε τακτικές επανεξετάσεις. Πρόκειται για την πλέον διαδεδομένη μέθοδο λεύκανσης σήμερα.
• Εμπορικά σκευάσματα. Αυτά περιλαμβάνουν ταινίες λεύκανσης, λευκαντικές οδοντόκρεμες, απλά μασελάκια κ.α. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα αυτών των μέσων δεν έχουν επιβεβαιωθεί, καθώς περιέχουν λευκαντικούς παράγοντες σε χαμηλές συγκεντρώσεις, ενώ τα  συστατικά τους δεν είναι πάντα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Υγείας. Συνιστάται, η χρήση τους να γίνεται πάντα σε συνεννόηση με τον οδοντιατρό σας.
  

Οι όψεις χρησιμοποιούνται για να αποκαταστήσουν ή να τροποποιήσουν την εμφάνιση, δηλαδή το σχήμα ή και την απόχρωση, της προστομιακής επιφάνειας των δοντιών, δηλαδή της πλευράς τους που είναι ορατή όταν χαμογελάμε. Εφαρμόζονται συνήθως στα πρόσθια δόντια, πιο συγκεκριμένα στα 6 ή 8 πρόσθια δόντια, της άνω και της κάτω γνάθου. Η βασική διαφορά μεταξύ της όψης και της στεφάνης, της γνωστής “θήκης”,  είναι ότι η όψη απαιτεί τρόχισμα μόνο της μπροστινής πλευράς, και όχι ολόκληρου του δοντιού. Υπάρχουν δύο μέθοδοι κατασκευής των όψεων: οι άμεσες και οι έμμεσες

• Οι άμεσες όψεις κατασκευάζονται κατευθείαν πάνω στο δόντι από τον οδοντίατρο, με τη χρήση της σύνθετης ρητίνης. Αυτή η μέθοδος είναι λιγότερο επεμβατική. Συγχρόνως, είναι και γρηγορότερη, μιας και μπορεί να ολοκληρωθεί σε ένα μόνο ραντεβού. Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος που απαιτείται εξαρτάται από τον αριθμό δοντιών προς αποκατάσταση. Ωστόσο, οι όψεις σύνθετης ρητίνης αποχρωματίζονται γρηγορότερα και απαιτούν τακτική στίλβωση.
• Η έμμεση μέθοδος περιλαμβάνει την κατασκευή των όψεων στο οδοντοτεχνικό εργαστήριο. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι διάφοροι τύποι εργαστηριακής πορσελάνης. Είναι πιο ανθεκτικές, αλλά κοστίζουν περισσότερο, ενώ για να ολοκληρωθούν απαιτούν περισσότερες επισκέψεις στον οδοντίατρο.

Η αισθητική ουλοπλαστική αποσκοπεί στην αποκατάσταση της σωστής εμφάνισης και λειτουργίας των ούλων γύρω από τα δόντια. Μακροχρόνιος στόχος της ουλοπλαστικής είναι να αυξήσει την αντοχή και τη χρηστικότητα των δοντιών. Η ουλοπλαστική αφαιρεί τους παραμορφωμένους από την περιοδοντική νόσο ιστούς και αναδομεί τα ούλα και τους υποκείμενους ιστούς, ώστε να παρέχουν βελτιωμένη στήριξη στα δόντια και πιο φυσική εμφάνιση. Επίσης, επιστρατεύεται σε περιπτώσεις “ουλικού χαμόγελου”, δηλαδή όταν χαμογελώντας αποκαλύπτεται σημαντική έκταση των ούλων του ασθενούς.

Οι στεφάνες και γέφυρες από ζιρκονία, ή αλλιώς “ολοκεραμικές”, διαφέρουν από τις κλασικές μεταλλοκεραμικές στεφάνες στο ότι προσφέρουν σαφώς ανώτερη αισθητική και αντοχή. Πρόκειται για ημιδιαφανείς κατασκευές, με πολύ καλή προσομοίωση του φυσικού χρώματος του δοντιού. Άλλο ένα πλεονέκτημα των ολοκεραμικών κατασκευών, είναι το γεγονός πως ακόμα και αν παρατηρηθεί κάποια υποχώρηση των ούλων με την πάροδο των ετών, δεν έχουμε την εμφάνιση του σκούρου μεταλλικού ορίου, όπως μπορεί να συμβεί  στις μεταλλοκεραμικές εργασίες.